DNA pozwala poznać wymarłe gigantyczne ptaki moa
Katalog znalezionych hasełArchiwum
- Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
- Drapacz morskiego dna podwodne miasto Gyre
- Polacy odczytali DNA kobiety sprzed 4 tys. lat
- W&W vs Firewall-Sincere DNA (Adrians Mashup)
- Gigantyczna czarna dziura w sercu galaktyki
- Gigantyczny ocean pokrywał Czerwoną Planetę
- Gigantyczna afera w LM i Pucharze UEFA???!!!
- Syntetyczne DNA powołane do życia
- Sekret gigantycznych dinozaurów
- Gigantyczne cmentarzysko dinozaurów
- Archeologia z DNA czytana
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- sprzedamnadjeziorem.opx.pl
Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
Jeszcze w XVII lub XVIII w. podobne do strusi ptaki moa przechadzały się dostojnym krokiem wśród wzgórz Nowej Zelandii. Począwszy od plejstocenu zagrażał im tylko jeden drapieżnik, potężny orzeł Haasta. Kiedy jednak na Nową Zelandię dotarli Maorysi, w ciągu kilkuset lat wytępili moa. Wymarł też orzeł Haasta, dla którego ptaki były podstawowym pożywieniem.
Moa były nielotami. Największe spośród nich mierzyły do 3,5 m wysokości. Paleontolodzy, badając ich szkielety, wyodrębnili kilkanaście gatunków. Od niedawna prowadzone są też badania genetyczne na próbkach pobranych ze znajdowanych szczątków.
W najnowszych badaniach zespoły naukowców z University of Adelaide w Australii i Landcare Research na Nowej Zelandii poddały analizie cztery gatunki moa, opierając się na próbkach DNA. Badacze posłużyli próbkami pobranymi z piór sprzed 2,5 tys. lat.
Badacze zaznaczają, że dotąd znano moa wyłącznie ze szkieletów. Nie wiadomo było natomiast, jak wyglądało ich upierzenie. Dzięki najnowszym badaniom udało się zestawić pióra i ich kolor ze znanymi wcześniej gatunkami ptaków.
Jak się okazuje, ptaki były obdarzone podobnym, brązowym upierzeniem w różnych tonacjach. Część miała dodatkowe białe końcówki piór.
Przy okazji badacze dowiedli, że można pobrać próbkę DNA z całego pióra, a nie tylko z jego końcówki, jak to było dotychczas.
PAP