Astronomowie odkryli najbardziej prymitywne czarne dziury
Katalog znalezionych hasełArchiwum
- Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
- German BLACK-HELLA czarne oczy e30 e32 e34 e46 e38
- NASA odkryła pięć nowych planet poza Układem Słonecznym
- 03.08.2008 SPOT CZARNE KOŁO PŁOT PLAN IMPREZY
- Polacy odkryli kolejne sekrety odległych rejonów Peru
- Satelita CoRoT odkrył sześć planet pozasłonecznych
- Polacy odkryli na Saharze kolejne naskalne ryty
- Gazowe konsorcjum odkryło kolejne bałtyckie wraki
- Polacy odkryli wielki skarb antycznych monet
- Duńczycy odkryli enzymy rozkładające celulozę w etanol
- "Znikające" galaktyki odkryły tajemnicę kosmosu
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- boatlife.htw.pl
Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
Astronomowie zaobserwowali coś, co okazało się być jedną z dwóch najwcześniejszych i najbardziej prymitywnych supermasywnych czarnych dziur. Odkrycie to, dokonane głównie przy wykorzystaniu Teleskopu Kosmicznego Spitzera, dostarczy lepszego zrozumienia korzeni Wszechświata oraz tego jak pierwsze czarne dziury, galaktyki i gwiazdy zaczęły powstawać.
Naukowcy uważają, że odkryli coś, co można określić mianem kwazarów pierwszej generacji, urodzonych w bezpyłowym środowisku i w najwcześniejszym stadium ewolucji Wszechświata.
Czarne dziury to bestialskie zniekształcenia czasu i przestrzeni. Najbardziej masywne i aktywne czają się w jądrach galaktyk i często są otoczone przez obiekty w kształcie pączka z dziurką złożone z pyłu i gazu, który karmi i podtrzymuje przy życiu rosnące czarne dziury. Te wygłodniałe supermasywne czarne dziury nazywamy kwazarami.
Naukowcy twierdzą, że w przeciwieństwie do dzisiejszego zaśmieconego Wszechświata, wczesny wszechświat nie posiadał żadnego pyłu - co wskazuje na fakt, że najbardziej prymitywne kwazary były wolne od pyłu. Jednak nikt nie widział takich nieskazitelnych kwazarów aż do tej pory. Spitzer zidentyfikował dwa takie nieskazitelne kwazary - najmniejsze, jakie kiedykolwiek zarejestrowano, około 13 miliardów lat świetlnych od Ziemi.
Te dwa kwazary, o nazwie J0005-0006 i J0303-0019, były najpierw odkryte przez Xiaohui Fan, (profesora astronomii z Uniwersytetu w Arizonie, który był współautorem opublikowanych badań), Jianga oraz ich kolegów, przy wykorzystaniu widocznych danych świetlnych ze Sloan Digital Sky Survey. Teleskop Kosmiczny Chandra również zaobserwował promienie rentgenowskie pochodzące od jednego z obiektów. Promienie rentgenowskie, ultrafiolet oraz strumień światła optycznego z kwazarów, tak jak gaz je otaczający, są przez nie pochłaniane.
Kiedy Jiang i jego koledzy zabrali się za obserwację J0005-0006 i J0303-0019 przy użyciu Spitzera w latach od 2006 do 2009, ich cel nie różnił się od celu badań nad zwykłą grupą kwazarów. Każdy kwazar jest zakotwiczony przez supermasywną czarną dziurę ważącą więcej niż 100 milionów mas Słońca.
Dane ze Spitzera wykazały, że spośród 20 innych kwazarów J0005-0006 i J0303-0019 brakowało charakterystycznych oznak gorącego pyłu. Widok podczerwieni Spitzera idealnie wyposaża teleskop do wykrycia poświaty pyłu, który został ogrzany przez karmienie czarnych dziur.
To jest pierwszy projekt obserwacyjny, który zbiera dane ze wszystkich trzech narzędzi Spitzera, łącznie z MIPS (Multiband Imaging Photometer), dalekosiężnej kamery na podczerwień zbudowanej w Obserwatorium Stewarda przy Uniwersytecie Arizona, która umożliwia teleskopowi Spitzera zaobserwować bardzo zimny pył.
Astronomowie uważają, że te wczesne czarne dziury formują sie wokół czasu, kiedy pył pierwszy formował się we Wszechświecie, około 1 miliona lat po Wielkim Wybuchu. Pierwotny Wszechświat nie zawierał żadnych cząsteczek, które mogłyby koagulować, aby utworzyć pył. Pierwiastki potrzebne do tego procesu zostały wyprodukowane i wtłoczone we Wszechświat później przez gwiazdy.
Astronomowie zaobserwowali również, że ilość gorącego pyłu w kwazarze zwiększa się wraz ze wzrostem masy jego czarnej dziury. Czarna dziura rośnie, a pył ma więcej czasu, aby się wokół niej zmaterializować. Czarne dziury w jądrach J0005-0006 i J0303-0019 mają najmniejszą zmierzoną masę we wczesnym Wszechświecie, wskazującą, że są stosunkowo młode i w stadium, kiedy pył jeszcze się wokół nich nie uformował.
Astronomy.com