Unijny dokument a biopaliwa

Archiwum

Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego

Unijny dokument obnaża "szkody ekologiczne" czynione przez biopaliwa

Biodiesel i inne "ekologiczne" paliwa, które Europejczycy wlewają do swoich samochodów, mają niechciane konsekwencje dla tropikalnych lasów i mokradeł, pokazuje raport Unii Europejskiej – to pierwszy dowód wątpliwości UE.

Unia chce, by do 2020 roku 500 milionów jej obywateli około jednej dziesiątej zużywanego przez siebie paliwa czerpała ze źródeł odnawialnych, takich jak biopaliwa. Jednak niektórzy unijni urzędnicy chcą, by cel ten został po analizie dokonanej w ciągu czterech lat obniżony.

Modele symulacyjne zaczynają pokazywać niechciane konsekwencje dla całej planety, które rozprzestrzeniają się poprzez rynki surowcowe.

„Symulowane efekty unijnej polityki w kwestii biopaliw obejmują poważny szok dla rolniczych rynków surowcowych”, ostrzega jeden z raportów przygotowanych na potrzeby decydentów.

“Obecne i przyszłe wsparcie dla biopaliw (…) prawdopodobnie przyspieszy ekspansję ziemi pod uprawy, szczególnie w Ameryce Łacińskiej i Azji”, ostrzega inny ze 116 dokumentów udostępnionych Reuterowi na podstawie prawa do wolności informacji. Kolejne wciąż są oczekiwane.

“Wiąże się to z ryzykiem znaczących i trudno odwracalnych szkód ekologicznych”, głosi wstępna wersja raportu.

Te ostrzeżenia nie są nowe. Ekologowie podnoszą je od lat.

Jednak te dokumenty studialne i emaile pokazują po raz pierwszy, że europejscy decydenci również są poważnie zaniepokojeni konsekwencjami dla lasów tropikalnych, mokradeł i sawanny. Trudno jest im jednak ocenić potencjalne szkody.

“Znaczna liczba dokumentów i ich szczegółowa treść pokazują, że Komisja bardzo poważnie rozważa konsekwencje zmian w pośrednim wykorzystaniu ziemi”, powiedziała rzeczniczka Europejskiego Komisarza ds. Energii, Guenthera Oettingera.

“Nie ma na tym etapie definitywnej i oficjalnej odpowiedzi co do rozmiaru i charakteru tych zmian”, dodała.

Lobbyści z grupy ebio, reprezentującej producentów bioetanolu, zażądali od decydentów, by „odrzucili tę koncepcję”.

Tymczasem przedstawiciele Komisji Europejskie, która inicjuje unijną politykę, są podzieleni co do sensowności dalszej realizacji wyznaczonego w 2008 roku celu, który już w skali globalnej pociągnął inwestycje liczone w miliardach dolarów.

Jeden z wewnętrznych dokumentów sygnowanych przez urzędnika zajmującego się rolnictwem ostrzega, że emisja dwutlenku węgla, która odbywa się przy okazji produkcji biopaliw, może kosztować unijny przemysł około pięciu miliardów euro rocznie (6,8 miliarda dolarów).

ZMIANA WYKORZYSTANIA GRUNTÓW

W centrum debaty znajduje się kwestia sucho określana jako “pośrednia zmiana wykorzystania ziemi”. Po jednej stronie stoją tu producenci oleju palmowego w Malezji i Indonezji, a po drugiej ekologowie.

Krytycy twierdzą, że bez względu na to, gdzie są hodowane, biopaliwa konkurują o ziemię z uprawami paszowymi. Zmusza to farmerów na całym świecie do ekspansji na tereny, które nigdy wcześniej nie były obsiewane – niekiedy oznacza to wycinkę lasów tropikalnych lub osuszanie torfowisk.

Zaspokojenie apetytu UE na biopaliwa wymagałoby 5,2 miliona hektarów ziemi do 2020 roku, głosi jeden z raportów. To obszar większy niż cała Holandia. Gdzie jednak znaleźć tę ziemię?

Wypalanie lasów pod uprawy mogłoby wpompować do atmosfery znaczne ilości ocieplających klimat gazów, co zlikwidowałoby wszelkie teoretyczne korzyści klimatyczne z używania biopaliw. Ponownie zagrożone stałyby się słynne gatunki, takie jak orangutany.

“Może minąć wiele dekad, zanim wstępne straty spowodowane zwiększoną emisją dwutlenku węgla zostaną zrekompensowane przez oszczędności z tytułu większego wykorzystania biopaliw”, głosi jeden ze wstępnych raportów przygotowanych przez ekspertów od spraw rolnictwa.

Osuszanie torfowisk może mieć podobne konsekwencje, bo gleba gnije wypuszczając do atmosfery metan.

Jeżeli zaledwie 2,4 procent europejskich biopaliw będzie pochodziło z hodowli oleju palmowego na dawnych torfowiskach, na przykład w Indonezji, wszystkie korzyści klimatyczne z korzystania przez UE z biodiesla zostałyby anulowane, twierdzi raport sporządzony przez centrum badawcze samej Komisji.

“Problem tylko się pogłębi, jeżeli UE nie zmieni swojej ustawy tak, by pozwalała na sprzedaż w Europie tylko tych biopaliw, które przynoszą rzeczywiste korzyści”, powiedziała Nusa Urbancic, działaczka organizacji ekologicznej T&E. „Ta informacja musi być powszechnie dostępna, tak by możliwa była rzetelna debata”.

Jakby sprawa nie była dość skomplikowana, decydenci muszą brać pod uwagę liczne czynniki ograniczające.

Zwiększenie popytu na zboża i ziarna oleiste, z których wyrabia się biopaliwa, nie zawsze musi skutkować zwiększaniem przez farmerów areałów. Niekiedy mogą oni podnosić wydajność stosując nawozy, pestycydy i irygację.

Presja na ziemię może również zostać uwolniona poprzez wykorzystywanie zużytych zbóż z biopaliw jako paszy dla zwierząt, zastępując w ten sposób kukurydzę i inne zboża paszowe, które w przeciwnym wypadku mogłyby być hodowane.

biznes.onet.pl

Unijny dokument a biopaliwa

Archiwum

Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego

Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego