Nasi praprzodkowie jedli trawę i liście?
Katalog znalezionych hasełArchiwum
- Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
- Praprzodek ssaków żył na drzewach
- Praprzodek słoni był wielkości królika
- Robert M na liście MTV European
- NASI PARTNERZY
- UchwaĹy ZarzÄ du Powiatu
- 18" FELGI - ORYGINAĹ BMW
- Grill
- UchwaĹy Rady Powiatu
- Albert Sosnowski mistrzem Europy w wadze ciÄĹźkiej
- Gorilla Glass - super wytrzymaĹe szkĹo
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- 18plusnowosci.xlx.pl
Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
Antropolog Peter Ungar z Uniwersytetu w Arkansas przebadał wraz z kolegami z innych uczelni rysy na powierzchni zębów 19 przedstawicieli gatunku Australopithecus afarensis (żył 3,9-2,9 mln lat temu) i 3 osobników z gatunku Australopithecus anamensis (4,1-3,9 mln lat).
Badacze skupili się na tych gatunkach nieprzypadkowo. Jako jedne z pierwszych wśród praludzi charakteryzują się grubym szkliwem, płaskimi zębami i mocną szczęką, co wskazywało na wejście do diety twardych, ale kruchych pokarmów, takich jak orzechy, nasiona i bulwy.
Mikroślady powstające w wyniku jedzenia takiego pokarmu tworzą na zębach skomplikowane wzory. Tymczasem liście i trawa pozostawiają ślady mające charakter równoległych rys. I właśnie takie równoległe ślady znaleźli naukowcy na zębach obu gatunków australopiteków.
- To podważa stare założenia i wprowadza pytania, na które będzie trzeba odpowiedzieć z użyciem innych technik – mówi o wynikach badań Ungar.
W dalszej fazie badań naukowcy przyjrzeli się zębom młodszych gatunków praludzi: Paranthropus boisei, zwanego z powodu potężnych zębów “Dziadkiem do orzechów” (2,3 – 1,2 mln lat), Paranthropus robustus (2 – 1,5 mln lat) i Australopithecus africanus (3 – 2,3 mln lat).
Okazało się, że “Dziadek do orzechów” również ma zęby pokryte równoległymi kreskami. Tymczasem P. robustus i A. africanus miały na zębach ślady charakterystyczne dla spożywania orzechów i nasion. Co ciekawe oba te gatunki żyły w południowej części Afryki, podczas gdy trzy gatunki z równoległymi kreskami na zębach we wschodniej.
- Są wielkie różnice w rozmiarach czaszek i zębów gatunków wschodnioafrykańskich, ale nie w mikrośladach na ich zębach – podsumowuje Ungar.
Wyniki badań antropolog zaprezentował na spotkaniu w Towarzystwie Królewskim w Londynie.
[archeowiesci.wordpress.com]