Identyfikacja pojazdu
Katalog znalezionych hasełArchiwum
- Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
- MECHANICY POJAZDOW OSOBOWYCH I CIEZAROWYCH ASO WIELKA BRYTAN
- Chiński pojazd poszuka bogactw naturalnych na Księżycu
- Triker trójkolowy elektryczny pojazd koncepcyjny
- XXI Lubelski Rajd Pojazdów Zabytkowych
- Wszystkie gwiazdy rodzÄ siÄ tak samo
- Prototyp tyranozaura
- UchwaĹy ZarzÄ du Powiatu
- Termin zbĂłja z matmy na pierwszym roku chemii
- Prosty edytor map..
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- opinie-fall.htw.pl
Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego

Według międzynarodowego systemu oznaczeń identyfikacyjnych pojazdów (VIN) każdy samochód powinien mieć numer identyfikacyjny. Składa się on z 17 znaków i jest utworzony z kombinacji liter i cyfr.
Jeżeli ktoś wie, jak rozszyfrować VIN, jednoznacznie może określić pojazd i sprawdzić, czy jest legalny. W numerze VIN jest np. informacja, jaki rodzaj skrzyni biegów ma samochód: manualną czy automatyczną, czy jest to wersja trzy- czy też pięciodrzwiowa, czy tapicerka jest welurowa, a może skórzana.
Spróbujmy zatem rozszyfrować numer identyfikacyjny samochodu.
Trzy pierwsze znaki określają międzynarodowy kod producenta, w którym pierwszy znak to rejon geograficzny, drugi znak to kraj w określonym rejonie, trzeci znak to producent pojazdu.
Znaki od czwartego do dziewiątego określają typ pojazdu tzn. jego konstrukcję, rodzaj nadwozia, silnika, skrzyni biegów. Znaczenie liter i cyfr ustalają producenci indywidualnie.
Ostatni człon znaków (od 10. do 17.) to część identyfikująca pojazd (konkretny egzemplarz). Znaczenie symboli w tej części ustalają producenci indywidualnie. Zazwyczaj jest tak: 10. znak to rok produkcji lub model roku, 11. znak to fabryka montująca auto lub rok produkcji (w samochodach marki Ford), znaki od 12. do 17. to kolejny numer fabryczny.
Niezajęte pozycje w numerze identyfikacyjnym powinny być wypełnione przez znak „0”. Niektórzy producenci nie przestrzegają tej reguły i używają innych oznaczeń. Na przykład Volkswagen niezajęte miejsca wypełnia literą „Z”, a Ford znakiem „X”.
Numer identyfikacyjny powinien być naniesiony w jednym rzędzie lub w dwóch, z zachowaniem jednakowych odstępów. W przypadku oznakowania dwurzędowego żaden z trzech wymienionych członów podstawowych nie powinien być rozdzielony.
Oznaczenia identyfikacyjne umieszcza się w przedziale silnika, w kabinie (w środku samochodu) lub w bagażniku. Wprowadzone są już na ogół po lakierowaniu nadwozia. W nielicznych samochodach numer ten jest nanoszony po nałożeniu lakieru podkładowego albo pole numerowe zamalowane jest dodatkowo szarym lakierem.
Numery identyfikacyjne mogą być naniesione kilkoma sposobami. Mogą być wybite – mamy wtedy wklęsłe znaki, wytłaczane – znaki są wtedy wypukłe, wycinane – znaki są w postaci otworów, wypalane – znaki nanosi się metodą elektroiskrową, składają się z wielu punktów o średnicy około 1 mm.
Kod VIN czy tabliczka znamionowa nie są jedynymi źródłami informacji o pochodzeniu samochodu. Sporo można dowiedzieć się także z elementów, które na pozór nie są nośnikami informacji. Przykładem mogą być tutaj szyby. Wielu producentów stosuje oznaczenie roku produkcji właśnie na szybach. Zazwyczaj są to kody, na przykład cyfra „2”, która oznacza 1992 r. Takie dane trzeba również pozyskać od dilera lub producenta. Trzeba pamiętać, że szyby mogą być nieznacznie starsze niż cały samochód, np. o rok. Ale różnica dwóch, trzech lat w stosunku do danych z numerów VIN to sygnał do nadzwyczajnej ostrożności. Brak jednolitego kodu na szybach oznacza, że niektóre z nich były wymieniane. Oczywiście stłuczenie szyby nie zawsze musi być konsekwencją wypadku.
Kolejne miejsca, z których można odczytać np. rocznik auta, to duże elementy z tworzyw sztucznych. Można obejrzeć pokrywy filtra powietrza lub filtra w układzie przewietrzania wnętrza, a tak-że klosze lamp.
Wiele możemy dowiedzieć się także z dokumentów. W dowodzie rejestracyjnym sprawdzamy, czy nie ma skreśleń, wpisów pobawionych urzędowych autoryzacji albo śladów ich usuwania. Ważna jest zgodność danych właściciela z danymi w dowodzie. Jeśli się różnią, nie ufajmy żadnym upoważnieniom ani nawet umowom notarialnym. Papiery muszą być bez zarzutu. Należy żądać pokazania faktury zakupu auta, dokumentów celnych albo umowy kupna-sprzedaży pojazdu potwierdzonej w urzędzie skarbowym.
Uważaj na przeszczep!
Czy kradziony samochód może mieć legalne dokumenty i prawdziwe numery? Przestępcy zdobywają najpierw dokumenty przypadkowego samochodu sprzedawanego na złom. Chodzi im jedynie o zdobycie prawdziwych dokumentów, pola numerowego i tabliczki znamionowej. Mając już dokumenty w swoim posiadaniu, złodzieje kradną taki sam samochód, w takim samym kolorze i z tego samego rocznika. Następnie wycinają pole numerowe i demontują tabliczkę znamionową pochodzące ze złomowanego auta i montują w pojeździe kradzionym. Wtedy samochód jest kradziony, ale dokumenty, pole numerowe i tabliczka znamionowa są prawdziwe.


