Astronomowie odkrywają tajemnice podczerwonych galaktyk
Katalog znalezionych hasełArchiwum
- Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
- Praca dodatkowa jako Tajemniczy Klient- Biskupiec i okolice
- Odkryte jaja dinozaurów rozszyfrują tajemnicę ich wyginięcia
- Clubbing i chrześcijaństwo-nowe,tajemnicze nagranie Justice
- Teleskop Hubblea wykrył tajemniczy obiekt
- Legendarny cesarz odkrył tajemnicę sprzed lat
- Kod genetyczny ujawnia nowe tajemnice
- Pełen tajemniczych klimatów Lunatic Soul
- Tajemnicza czaszka z łużyckiego cmentarzyska
- Skóra dinozaura odsłania swe tajemnice
- Tajemnice nauki czytania i pisania
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- boatlife.htw.pl
Moje najwiÄksze skarby i opowieĹci prosto z mojego
Obserwowane w dalekiej podczerwieni galaktyki w świetle widzialnym prezentują się całkiem zwyczajnie. Odkrycie Polaków i Japończyków, że niektóre z nich mocno promieniują w podczerwieni, a inne nie, rodzi pytanie co powoduje taką różnicę. "Podejrzewamy, że kluczem do rozwiązania zagadki są wzajemne oddziaływania galaktyk" mówi Katarzyna Małek, doktorantka z Centrum Fizyki Teoretycznej PAN.
Obserwatorium satelitarne AKARI zostało wystrzelone w 2006 r. Jest projektem prowadzonym przez Japońską Agencję Kosmiczną (JAXA), Japoński Instytut Badań Kosmicznych (ISAS) oraz Europejską Agencję Kosmiczną (ESA). Na swoim wyposażeniu ma przyrządy zdolne prowadzić obserwacje m.in. w bardzo dalekiej podczerwieni, niedostępnej dla jego poprzednika, satelity IRAS.
Głównym zadaniem AKARI jest przegląd całego nieba w podczerwieni. Poprzednia mapa całego nieba w tym zakresie była wykonana w 1983 r. przez IRAS-a. Jednak podczas wykonywania przeglądu całego nieba satelita AKARI zbadał dwa obszary nieba bardziej dokładnie. Jeden z nich nazwano AKARI Deep Field South (ADF-S - Głębokie Południowe Pole AKARI).
ADF-S obejmuje 12 stopni kwadratowych w okolicach południowego bieguna ekliptyki. Obszar ten wybrany został specjalnie, gdyż gęstość pyłu z naszej Galaktyki jest w nim najmniejsza, a więc w najmniejszym stopniu pochłania on odległe promieniowanie. Można powiedzieć, że ADF-S jest oknem na podczerwony Wszechświat poza naszą Galaktyką.
Pole ADF-S było obserwowane w czterech zakresach długości fali: 65, 90, 140 i 160 mikrometrów. Naukowcy znaleźli ponad 2000 źródeł promieniowania. Pierwszym problemem było ustalenie czy są to obiekty bliskie czy może odległe. Zespół ustalił, że większość z jasnych obiektów znajduje się dość blisko Drogi Mlecznej.
Naukowcy podejrzewają, że przyczyną ich dużej jasności w podczerwieni są niedawne zderzenia z innymi galaktykami. Jeśli któraś z takich podczerwonych galaktyk jest samotna, to przypuszczalnie wcześniej przeżyła zderzenie z inną. "Wśród obiektów dostrzeżonych przez AKARI galaktyki przeżywające bliskie spotkanie z inną galaktyką albo noszące ślady po takim niedawnym spotkaniu są ponad dziesięć razy częstsze niż wśród galaktyk obserwowanych w świetle widzialnym" tłumaczy dr Agnieszka Pollo z Instytutu Problemów Jądrowych w Świerku i Obserwatorium Astronomicznego UJ.
[...]
astronomia.pl